Πολλές γυναίκες παρατηρούν ότι η διάρκεια της ωχρινικής φάσης, δηλαδή το διάστημα ανάμεσα στην ωορρηξία και την επόμενη περίοδο, δεν είναι πάντα ίδια. Μερικές φορές διαρκεί 10 ημέρες, άλλες 14. Και ενώ θεωρητικά η ωχρινική φάση είναι το πιο σταθερό μέρος του κύκλου, μικρές διακυμάνσεις μπορεί να συμβαίνουν, και συνήθως αποτελούν ένδειξη ότι το σώμα προσπαθεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικές συνθήκες.

Γιατί η ωχρινική φάση μπορεί να αλλάζει

Στρες ή ασθένεια – Η αυξημένη κορτιζόλη μπορεί να καθυστερήσει ή να επηρεάσει την ποιότητα της ωορρηξίας, οδηγώντας σε πιο σύντομη ωχρινική φάση.
Μεταβλητή ποιότητα ωορρηξίας – Αν η ωορρηξία είναι «αδύναμη» ή δεν συμβεί πλήρως, η παραγωγή προγεστερόνης μειώνεται και ο κύκλος μικραίνει.
Θυρεοειδής λειτουργία – Ο υπολειτουργικός θυρεοειδής συχνά κάνει τους κύκλους λιγότερο προβλέψιμους.
Έλλειψη θρεπτικών συστατικών – Η χαμηλή πρόσληψη βιταμινών του συμπλέγματος Β, μαγνησίου ή αμινοξέων μπορεί να περιορίσει την υποστήριξη της προγεστερόνης.
Ηλικία και ωοθηκικό απόθεμα – Με την πάροδο των χρόνων, ειδικά μετά τα 35–40, οι ορμονικές διακυμάνσεις αυξάνονται, κάνοντας την ωχρινική φάση πιο ασταθή.

Πότε χρειάζεται προσοχή

Μια τυχαία μικρότερη ωχρινική φάση δεν είναι λόγος ανησυχίας. Όμως, αξίζει περαιτέρω διερεύνηση όταν:

• Η διάρκεια είναι συνεχώς κάτω από 10 ημέρες
• Υπάρχουν μεγάλες διαφορές από κύκλο σε κύκλο
• Υπάρχει δυσκολία σύλληψης ή μη σταθερή προγεστερόνη
• Εμφανίζονται νέα ή έντονα συμπτώματα, όπως spotting, PMS, βαριά ή ακανόνιστη ροή ή έντονες μεταβολές διάθεσης

Συνήθως, ο κύριος παράγοντας είναι τα χαμηλά ή ασταθή επίπεδα προγεστερόνης.

Η προγεστερόνη παράγεται μόνο μετά την ωορρηξία, οπότε όταν η ωορρηξία αλλάζει, αλλάζει και η διάρκεια της ωχρινικής φάσης. Η ισορροπία μεταξύ οιστρογόνων και προγεστερόνης είναι επίσης κρίσιμη: αν τα οιστρογόνα είναι σχετικά υψηλά, μπορεί να προκύψουν συμπτώματα όπως spotting ή έντονο PMS. Ακόμη, ο τρόπος που το σώμα μεταβολίζει και αποβάλλει τις ορμόνες επηρεάζει το πόσο “ομαλός” ή “ανώμαλος” νιώθει ο κύκλος.

Αν η μεταβλητότητα επιμένει, αξίζει να εξεταστούν οι εξής τομείς:

• Παρακολούθηση ωορρηξίας (με LH τεστ, θερμοκρασία σώματος)
• Ορμονικές εξετάσεις – για σαφή εικόνα για οιστρογόνα, προγεστερόνη και τον μεταβολισμό τους
• Έλεγχος θυρεοειδούς, ειδικά αν υπάρχουν αλλαγές στην ενέργεια, τη διάθεση ή τη σταθερότητα του κύκλου
• Έλεγχος θρεπτικών επιπέδων – Ιδιαίτερα βιταμίνες Β, μαγνήσιο και σίδηρος (φερριτίνη)
• Ανασκόπηση τρόπου ζωής – Ο ύπνος, το στρες και η σταθερότητα σακχάρου επηρεάζουν σημαντικά τη διάρκεια της ωχρινικής φάσης

Μια περιστασιακά μικρότερη ή μεγαλύτερη ωχρινική φάση δεν είναι απαραίτητα ανησυχητική.

Όταν όμως η μεταβλητότητα επαναλαμβάνεται, αυτό είναι το σώμα που «μιλά», υποδεικνύοντας ότι κάτι χρειάζεται περισσότερη φροντίδα ή υποστήριξη.
Με τα κατάλληλα εργαλεία και εξετάσεις, μπορεί να εντοπιστεί αν πρόκειται για στρες, ορμονική ανισορροπία, θυρεοειδική δυσλειτουργία ή έλλειψη θρεπτικών συστατικών  και έτσι να επανέλθει η σταθερότητα και η ισορροπία του κύκλου.